One last time

Hallo iedereen! Hier ben ik voor de laatste keer 😇 ik zal jullie meer vertellen over mijn ervaringen met Blogger en ook mijn opmerkingen geven over de blogs van mijn medestudenten (omdat blogger het mij natuurlijk niet toeliet om te reageren op mensen hun posts...). 

Examenopdracht 

Door het coronavirus waren wij dus genoodzaakt om thuis te blijven en dus als gevolg niet meer naar school te gaan. Voor het vak Hedendaagse Spanningen heeft meneer Wydooghe het ons wat makkelijker gemaakt; hij liet ons de keuze om ofwel een examen af te leggen ofwel een examenopdracht te maken. Natuurlijk was voor mij de keuze snel gemaakt; ik koos al snel voor de examenopdracht.

Waarom koos ik de examenopdracht? Omdat ik enorm graag schrijf en mijn ervaringen en ideeën deel met mensen. Daarom was deze opdracht voor mij heel boeiend en leerrijk + ook een bezighouding tijdens deze corona-tijd. 

Blogs van mijn medestudenten

Ik las bijna ieder van mijn medestudenten hun blogs, vaak zag ik er het onderwerp terugkomen over 'de pest', wat ik wel logisch vind want dit onderwerp heeft wel veel te maken met het coronavirus. De ene medestudent ging wat meer de theoretische kant op, de andere verdiepte zich in de filosofie of in de boeken... ik las heel wat blogs en was soms ook wel verrast over de inhoud want dat liet me wel inzien dat er enorm veel creativiteit in mijn medestudenten zit! 

Ik vond het een enorm leuke ervaring om mijn gedachten te delen en ook gedachten en stijlen te lezen van anderen, het was niet 'zomaar' een opdracht; er is wel degelijk veel meer aan verbonden! Het was een NUTTIGE opdracht in mijn ogen waar veel inhoud in zat. 

Einde corona-tijd? 

Wat ben ik blij dat de maatregelen versoepeld zijn! Ik kan eindelijk mijn vriendinnen terugzien, eens op café gaan, een lekker mondje eten en vooral: SHOPPEN! Wat een gemis was dit tijdens de quarantaine, het doet me enorm veel deugd om weer de draad van het leven voor corona te kunnen opnemen. Mijn lege gevoel is weer opgevuld en het is leuk om weer naar dingen te kunnen uitkijken en verlangen.

Genoeg is het zeker geweest, ik merkte wel van mezelf dat ik aan het wegkwijnen was achter mijn bureau en de dikke cursussen, eens een frisse cola drinken op een terrasje kan nu wel snel mijn gedachten verzetten 😊

Toekomst 

Toch zit ik nog met een vraag; hoe ziet de toekomst er voor ons uit? Zal het ooit nog hetzelfde zijn als vroeger? Zullen onze achterkleinkinderen dan geschiedenisles krijgen over 2020? 

Ik ben alvast enorm benieuwd maar ik weet niet of ik er moet naar uitkijken...wie weet? 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik heb alvast al mijn blogposts met veel plezier geschreven! Natuurlijk deed ik ook telkens mijn best om mijn onderwerpen zo interessant mogelijk te houden, zodat jullie er toch met jullie aandacht wat bijbleven 😉 (hopelijk is mij dat gelukt, hehe). 

Zo, dit was mijn laatste blogpost. Ik vond het zeker een leerrijke ervaring. 

Misschien tot in een nieuwe blog? 

Anaïs 💕